Amman dedim!

İlk 35 dakika mükemmel oynadık.

Her maç olmalı mı?

Evet.

Bu oyuncular her maç böyle oynar mı?

Evet.

İlk 35 dakikaya can kurban.

Önde basma, pas, savaşım, ne istersek o vardı ve Muhammet’in vuruşu inanılmaz bir şekilde savunmaya çarpıp kornere çıktı. (Gol olmalıydı.)

Korner.

Gelen baskının gol getireceğini gösteriyordu ve gol stoper Batuhan’dan geldi.

30. Dakika da savunma ile ikiye bir yapan! Ertuğrul İdris Furat Bursaspor’un 2. Golünü attı.

Amman ne güzel ya. İlk 3 maçta istediğimizi, beklediğimizi Arnavutköy maçında yaptık.

Sırtımızı yasladık, ne güzel seyrediyoruz maçı.

Yok ağam!

Ne olduysa oldu; 36 dakikadan sonra verdik oyun kontrolünü konuğa.

Misafir umduğunu değil, bulduğunu yapmaya başladı ve ne yazık ki bu sezonun ilk golünü 45’te yedik.

Neden?

Yan pas, geri pas ve geriden oyun kurma sevdası?

Ne dedik daha evimizdeki Trabzon maçında?

Geriden oyun kuracak seviyede bir takım değiliz.

Bugün Türkiye’de bunu uygulayabilecek takım var mı?

Kaliteli ayaklara sahip A Milli Takımımız yapabiliyor mu bu oyun sistemini?

İspanya takımı mıyız?

Neden ısrar? Neden bu inat?

Yine başladı sıkıntı!

Neyse ilk yarıyı bitirdik.

İkinci yarı da iyi başladı.

Sağdan Sertaç, soldan İlhan’la iyi geliyoruz ve 3’ü bulduk.

Aman savunmaya çekilip sıkıntı yaşamayalım? Derken tam tersini yapmaya devam ediyoruz.

Önde basıyor, tekmeye kafa uzatıyor ve savaşıyoruz.

Oyuncular böyle olunca taraftar da coştu.

İşte bu Adem Hoca

İşte istediğimiz bu bizim.

İstediği bu Bursasporluların.

Niye ilk 3 maç böyle oynayamadık?

Arnavutköy maçı bırak 3-1’i en az 7-1 biterdi.

Neler kaçırdık.

Hele Sertaç’ın ağırdan aldığı iki pozisyon var ki biraz ciddi olsa 4’e 2 yakalımışız; goller yapıp dönerdik.

Özlemişiz ya.

Başkan Enes Çelik’in kulaklarını çınlattım bu maçta…

Sezon önü bir sözü olmuştu…

“Kayhan Abi, yaslayacaksın sırtını, rahat rahat zevk alarak, mutlu olarak maç seyredeceksin.”

Olmadı ilk 3 maç.

Eleştirdik Adem Hocayı.

Olmuyor dedim.

Ancak ne oldu Arnavutköy maçında?

Beklediğimiz, istediğimiz ve özlediğimiz.

İşte bu.

Bakmayın Arnavutköy’ün yok olduğuna!

Adamlar ilk 3 maçta 1 gol yemişler ve yenilgisizdi.

Köy, kasaba dinlemedi timsahlar; ezdi geçti.

Bizim çocukların yere yattıklarına da bakmayın.

Onlar aşırı idmanlardan kaynaklanan adale yorgunluğu.

Geçer Adana maçına kadar.

Kupa maçında oynamasınlar.

Taraftarlar mı?

Konuklar, güvenlik görevlileri ve basın mensupları ile nereden baksanız yine 37-38 bin kişi vardı tribünlerde.

Bizim istediğimiz bu.

Yalnız…

Aman hocam…